اگر رلهٔ Tor شما بیشتر از آنچه دوست دارید حافظه استفاده می‌کند، اینجا راهنمایی‌هایی برای کاهش ردپای آن وجود دارد:
- اگر روی Linux هستید، شاید با اشکال‌های پارگی حافظه در پیاده‌سازی malloc کتابخانهٔ glibc روبرو باشید.
این یعنی، زمانی که Tor حافظه را دوباره برای سیستم آزاد می‌کند، بخش‌هایی از حافظه دچار پارگی می شوند بنابراین استفادهٔ مجدد از آن‌ها دشوار است.
فایل تار Tor همراه با پیاده‌سازی malloc سیستم OpenBSD می‌آید، که اشکال‌های گسستگی کمتری دارد (درعوض بار CPU بیشتر است).
شما می توانید به Tor بگویید تا از این پیاده سازی malloc در عوض استفاده کند:
./configure --enable-openbsd-malloc.
- اگر در حال اجرا یک رله سریع می باشید، به این معنا که اتصال های TLS زیادی را باز دارید، شما احتمالا در حال از دست دادن حافظه زیادی به بافر های داخلی OpenSSL (38KB+ در هر ساکت) می باشید.
ما OpenSSL را برای انتشار حافظه بافر استفاده نشده به صورت پویا‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تر پچ کرده ایم.
اگر به OpenSSL 1.0.0 یا جدید تر به روز رسانی کنید، فرایند ساخت Tor به صورت خودکار این ویژگی را شناسایی کرده و از آن استفاده خواهد کرد.
- اگر همچنان قادر به مدیریت بار حافظه نیستید، می توانید میزان پهنای‌باندی را که رله‌تان اعلام می‌کند کاهش دهید.
اعلام پهنای‌باند پایین‌تر، به معنای آنست که شما کاربران کمتری را جذب خواهید کرد، پس رله‌تان زیاد بزرگ نمی‌شود.
گزینهٔ
MaxAdvertisedBandwidth را در صفحهٔ man ببینید.
با وجود همهٔ این‌ها، رله‌های سریع Tor از مقدار زیادی ram استفاده می‌کنند. برای یک رلهٔ خروج سریع غیرمعمول نیست که ۵۰۰ الی ۱۰۰۰ مگابایت حافظه استفاده کند.